ఎందుకు అలా చూస్తున్నావు.....
నన్ను ఎందుకు అలా చూస్తున్నావు...
వేల గులాబీల పరిమళం ఒకే సారి నన్ను చుట్టిముట్టినట్లు...మంచుకొండలలో నుంచిని ఉనట్లు....
అసలింతకి నాకు భూమికి ఎంత దూరం ఉందో కూడా తెలియటం లేదు...
ఎందుకు అలా చూస్తున్నావు...
ప్రేమంతా నీ కళ్ళ నుండే వర్షిస్తుందా...నీ కళ్ళలోన నా రూపం చూసే నా కనులకి ఎంత అదృష్టం...ఎప్పటికి ఇలానే..నీ కనులలోనే నిలిచి ఉండిపోతాను...నీ కనుపాప రూపాన్నిఅయ్యి ...
మనసు, తనువు ఇంతిలా హాయిగా ఇంత ఆనందం పొందుతాయని....నీ తలపులలో సేద తీరుతాయని...
ఇంత మంచి అనుభూతిని పంచడానికే వచ్చావా...
నీ కళ్ళలోనికి చూస్తూ నీ 'నేను' నా 'నేను' కాదా? అంతలా నన్ను ఎందుకు మార్చావు...అసలు ఎలా మార్చావు...
అదిగో మళ్లి చూస్తున్నావు...మల్లెలు గుభాలింపులో, రాలే స్వాతి చినుకులలో...నీ నవ్వే...నీ చూపే...నీ రూపే...
